De bedrijfsarts aansprakelijk stellen: kan dit?

De relatie tussen de bedrijfsarts en de werkgever blijkt vaak gecompliceerd. De werkgever heeft er baat bij dat de werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk gaat en is hierbij afhankelijk van de bedrijfsarts. De zieke werknemer heeft recht op loon tijdens ziekte, wat er in kan resulteren dat een werkgever zich soms wat ongeduldig opstelt ten opzichte van de re-integratie terwijl de bedrijfsarts een onafhankelijke derde is. Wanneer een werkgever niet goed bijdraagt aan de re-integratie van de werknemer kan hem bovendien een loonsanctie worden opgelegd door het UWV. Maar wat als het oordeel van de bedrijfsarts een onjuiste was? Is het dan mogelijk om de bedrijfsarts aansprakelijk te stellen?

De plicht van de werkgever
Een werkgever heeft op grond van het Burgerlijk Wetboek een zorgplicht ten opzichte van zijn werknemers. Dit betekent dat, in het geval van arbeidsongeschiktheid van een werknemer, een werkgever zorg dient te dragen voor een zo goed mogelijke re-integratie van de desbetreffende werknemer. Doet een werkgever dit niet of niet goed, dan kan hem een loonsanctie worden opgelegd door het UWV. Deze loonsanctie is serieus, en kan soms zelfs de termijn van twee jaar overschrijden die een werkgever normaal gesproken moet betalen wanneer een werknemer ziek is.

Het bovenstaande zorgt in de praktijk nog al eens voor moeilijkheden. De werkgever weet in veel gevallen niet exact wat de werknemer mankeert en de werknemer is op zijn beurt niet verplicht om dit toe te lichten. Tussen hen staat namelijk de bedrijfsarts. De bedrijfsarts houdt op regelmatige basis gesprekken met de werknemer en stelt aan de hand hiervan een rapport op voor de werkgever. In een dergelijk rapport staat bijvoorbeeld aangegeven in hoeverre de werknemer geschikt is voor zijn eigen werk of voor ander passend werk. Echter, de precieze klachten hoeft de bedrijfsarts niet door te spelen aan de werkgever. Een bedrijfsarts heeft namelijk beroepsgeheim.

Het kan voorkomen dat een werknemer uitvalt wegens ziekte, bijvoorbeeld vanwege stressgerelateerde klachten. Het UWV kan dan aan de werkgever een loonsanctie opleggen omdat hij niet heeft voldaan aan de re-integratieverplichtingen van de werknemer. Dit terwijl de bedrijfsarts misschien helemaal geen alternatieve, passende werkzaamheden heeft aangedragen (terwijl dit wel tot de mogelijkheden behoorde) en de werkgever daarom heeft nagelaten om actie te ondernemen. Kortom, de werkgever is van mening dat hij alles heeft gedaan wat hij kon maar desondanks wordt hij toch verantwoordelijk gehouden voor  acties van de bedrijfsarts.

Aansprakelijkheid bedrijfsarts
Het zal in sommige gevallen mogelijk zijn om de bedrijfsarts aansprakelijk te stellen. Een en ander hangt echter wel af van de afspraken die er tussen de bedrijfsarts en de werkgever zijn gemaakt. Daarnaast zal er moeten worden nagegaan of de bedrijfsarts geen (medische) fouten heeft gemaakt. Dit is als werkgever moeilijk te controleren. Immers, de werkgever is zelf geen arts en vaak maar deels op de hoogte van de medische klachten van de werknemer. Bovendien zal een en ander altijd afhankelijk zijn van de omstandigheden van het geval. De ene arts (de bedrijfsarts) heeft een advies gegeven wat door de andere arts (van het UWV) als onjuist wordt ervaren. Kortom, het is het ene woord tegen het andere. In de praktijk is het vaak alleen maar aan te tonen dat een bedrijfsarts onrechtmatig heeft gehandeld wanneer hij bijvoorbeeld heeft nagelaten om bepaalde protocollen of richtlijnen te volgen.

Samenvattend
In de praktijk is het als werkgever van groot belang om goede afspraken te maken met de bedrijfsarts. Goede communicatie is van essentieel belang. Indien het uitloopt op een loonsanctie is het altijd verstandig om hier bezwaar tegen aan te tekenen. Indien u als werkgever twijfelt over de handelswijze van de bedrijfsarts, bijvoorbeeld omdat hij niet kan onderbouwen waarom hij bepaalde protocollen of richtlijnen heeft overtreden, dan kunt u altijd een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV.