Werknemers die zich ziek melden, hebben rechtstreeks contact met een bedrijfsarts. Het is voor hen de belangrijkste deskundige van de arbodienst. In sommige gevallen ontstaat er ontevredenheid over de aanpak of behandeling van de bedrijfsarts of komt het zelfs tot een rechtszaak bij het tuchtcollege. Een werknemer met een klacht over de bedrijfsarts kan verschillende routes bewandelen.

Klachtenregeling arbodienst 

Het kan zo zijn dat een werknemer zich na een gesprek met de bedrijfsarts onheus bejegend of onbegrepen voelt. Of dat de werknemer de diagnose of een (of meerdere) rapportage(s) van de bedrijfsarts in twijfel trekt. Een van deze of een vergelijkbare situatie kan ertoe leiden dat de werknemer een klacht over de bedrijfsarts heeft. 
Werknemers kunnen hun klacht het beste als eerste bespreken met de bedrijfsarts in kwestie. Als dit niets oplevert kan de werknemer een klacht indienen bij de arbodienst waar de bedrijfsarts werkzaam is. De arbodienst heeft een verplichte klachtenregeling.

Bedrijfsarts werkt zelfstandig

Bedrijfsartsen die werkzaam zijn als zelfstandige zijn verplicht om hun eigen klachtenregeling te hebben. Ook kan het zo zijn dat ze onder een collectieve klachtenregeling vallen omdat ze aangesloten zijn bij de Vereniging van Zelfstandige en Freelance Bedrijfsartsen.

Na het volgen van de klachtenregeling 

Wanneer het volgen van de klachtenregeling niets heeft opgeleverd, kan de werknemer een volgende stap overwegen. Wanneer het gaat om een niet-medische klacht, bijvoorbeeld onheuse bejegening, dan kan de onafhankelijke Geschillencommissie voor Arbodiensten uitkomst bieden. 
Gaat het om een medische klacht, dan kan de werknemer een rechtszaak starten bij het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg (‘Tuchtcollege’). Zij accepteren overigens ook klachten die geen medische grond hebben. Onderstaand bespreken wij een voorbeeldzaak.

Voorbeeldzaak Tuchtcollege

De werkneemster in deze zaak had regelmatig contact met een bedrijfsarts. Zij is ziek gemeld vanwege gezondheidsklachten. Daarnaast speelde er nog een arbeidsconflict. Op een bepaald moment verslechtert de situatie van de werkneemster. Zij voelde zich bovendien onder druk gezet door haar werkgever. De bedrijfsarts had op dit moment mediation moeten initiëren zodat partijen hadden kunnen werken aan een duurzame oplossing voor het conflict. 
Dit heeft hij niet gedaan. De bedrijfsarts adviseerde de werkgever om geen contact meer op te nemen met de werkneemster, zodat zij aan haar herstel kon werken. Dit gebeurde toch, maar de bedrijfsarts greep niet in. Vlak daarna zegt de werkneemster haar vertrouwen in de bedrijfsarts op en zij start een procedure.

Bedrijfsarts handelde (te) passief

Het Tuchtcollege oordeelt dat de bedrijfsarts niet doortastend genoeg heeft gehandeld met betrekking tot het arbeidsconflict. Daarnaast had de bedrijfsarts strenger moeten optreden op het moment dat de werkgever toch contact met de werkneemster opnam en daarmee tegen zijn advies in ging.

Les voor de praktijk

Ondanks dat een bedrijfsarts in de basis werkzaam is voor de werkgever, heeft hij een zorgplicht ten opzichte van de werknemer. Dit betekent dat een bedrijfsarts alles binnen zijn kunnen moet doen om te zoeken naar een duurzame oplossing. Doet een bedrijfsarts dit niet, dan loopt hij kans dat een klacht van een werknemer gegrond wordt verklaard.